Dokument w wersji cyfrowej
Konstytucje św. Eufemii są dokumentem założycielskim i normatywnym, który określił styl życia, ducha i dyscyplinę reformy Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów w jego początkach. Stanowią one projekt odnowy duchowości franciszkańskiej tamtych czasów.
Konstytucje św. Eufemii z 1536 r. zostały zatwierdzone podczas Kapituły Generalnej, która odbyła się w Rzymie, w klasztorze św. Eufemii na Eskwilinie, przy Bazylice Matki Bożej Większej, i nadal stanowią fundamentalny element duchowości i ustawodawstwa braci mniejszych kapucynów. Nasze obecne Konstytucje, będące wynikiem aktualizacji przeprowadzonych w różnych momentach, zostały zatwierdzone podczas Kapituły Generalnej w 2012 roku i ogłoszone 8 grudnia 2013 roku. Konstytucje z 1536 roku nie są po prostu zbiorem zasad, ale projektem życia, który pierwsi kapucyni sformułowali w swoim pragnieniu powrotu do ścisłego przestrzegania Ewangelii zgodnie z Regułą św. Franciszka z Asyżu.
Ich głównym punktem jest pierwszeństwo modlitwy i kontemplacji. Podkreślają one konieczność, aby każdy zakonnik „starannie dbał o oświecenie umysłu i rozpalanie serca”, przygotowując w ten sposób ducha do działania boskiego. Ten nacisk na życie kontemplacyjne, wraz z radykalnym ubóstwem, surowością i służbą ubogim i chorym, wyróżniał kapucynów jako siłę odnowy w Kościele w czasach kontrreformacji.
W ramach przygotowań do 500. rocznicy reformy kapucyńskiej, którą będziemy obchodzić w 2028 r., udostępniamy wersję cyfrową tego dokumentu do studiowania i refleksji.







