Ordo Fratrum Minorum Capuccinorum PL

Log in
aktualizacja 11:54 AM UTC, Mar 20, 2024

85 Kapituła generalna Zakonu, zakończona w Rzymie

Kapucyni wybrali nowy rząd

Rzym. Bracia Mniejsi Kapucyni od kilku dni mają nowy zarząd, który pozostanie przez sześć lat. Wybrali go podczas 85 Kapituły generalnej, która odbyła się w Rzymie, w Kolegium międzynarodowym „San Lorenzo da Brindisi”, w dniach od 27 sierpnia do 15 września tego roku.

Brat Roberto Genuin, lat 57, z Veneto, Doktor „utroque iure”, kilkakrotnie Minister prowincjalny, jest 73 Ministrem generalnym Zakonu Kapucynów, w trzecim tysiącleciu (po Johnie Corriveau i Mauro Jöhri) i jest z prowincji weneckiej jak brat Flavio Roberto Carraro, który był generałem w latach 1982-1994. W jego zarządzie wspierać go będzie Rada Generalna, składająca się z 10 braci reprezentujących cały Zakon i należących do różnych obszarów geograficznych: Br. José Angel Torres Rivera z kustodii Puerto Rico, jeden z dziesięciu radnych, który został wybrany na wikariusza generalnego; pozostali to: Carlos Silva (Brazylia), Celestino Arias (USA), Francesco Neri (Włochy), John Baptist Palliparambil (Kerala), Kilian Ngitir (Kamerun), Norbert Auberlin Solondrazana (Madagaskar), Pio Murat (Francja), Piotr Stasiński (Polska) i Victorius Dwiardy (Indonezja).

W Kapitule wzięło udział 188 braci ze 106 krajów świata, do których dołączyło około pięćdziesięciu współbraci w charakterze pomocników. Kapitulni pochodzili z: Europy (69), Azji (43), Afryki (27), Ameryki Południowej (33), Ameryki Północnej (13) i Oceanii (3). W konferencji uczestniczyło 13 delegatów; 18 tłumaczy symultanicznych i pisemnych (8 języków używanych na Kapitule: włoski, angielski, hiszpański, francuski, portugalski, polski, niemiecki i indonezyjski); 3 sekretarzy, 3 aktuariuszy, 4 pracowników liturgicznych, 3 pracowników biura komunikacji oraz równie liczny personel techniczny.

Kapituła rozpoczęła się 27 sierpnia Mszą Świętą koncelebrowaną przez kapucynów, w kaplicy Kolegium, Eucharystii przewodniczył br. Andrés Stanovnik, kapucyn, arcybiskup Corrientes w Argentynie. W homilii biskup przypomniał kapitulnym, że „osią centralną, wokół której powinny poruszać się serca braci” jest, jak pisze św. Franciszek w Regule niezadeklarowanej, „zajmowanie się sprawami, które dotyczą Boga”, czyli tymi, które inspirują braci do „życia ewangelicznego w świecie w prawdzie, prostocie i radości” (Konst 147, 2). Na zakończenie homilii br. Andrés przypomniał, że kluczem do odnowy naszej dzisiejszej formy życia w Kościele i w świecie, jest miłosierdzie: „To miłosierdzie, którego doświadczyliśmy, kiedy Pan dał nam, tak jak w czasach Franciszkowi z Asyżu, żeby rozpocząć życie pokuty, a potem być prowadzonym pośród trędowatych, żeby wraz z nimi praktykować miłosierdzie, nie jako obowiązek, ale jako dług, którego nigdy nie możemy spłacić, ponieważ my sami zostaliśmy zdobyci nieskończonym miłosierdziem Ojca”.

Pierwszym i najważniejszym momentem każdej Kapituły jest sprawozdanie ustępującego Ministra generalnego, który przedstawia stan i działalność Zakonu w ciągu ostatnich sześciu lat. Br. Mauro Jöhri, ustępujący Minister generalny, podzielił swoje sprawozdanie na dwanaście punktów i nakreślił obraz życia Zakonu w odniesieniu do VIII RPZ, która miała miejsce w 2015 r. , zauważając, że „poszukiwanie jedności z Bogiem jest pierwszym zadaniem braci”, i dlatego zaprosił nas do zadawania sobie pytania o „prymat życia modlitwy”.

Brat Mauro, który w ostatnich latach zajmował się zmianami i rozwojem Zakonu, dostarczając danych statystycznych, dał im własną lekturę. Pod koniec 2017 r. Zakon liczył 10 127 braci, przy ograniczonym spadku, w porównaniu z poprzednim sześcioleciu, o 237 braci (w 2011 r. było ich 10 364). Spadek liczby braci ma różne przyczyny (śmierć, porzucenie, przejście do kleru diecezjalnego, rezygnacja, itp.). Interesująca jest duża liczba braci w formacji, szczególnie w Azji (+381) i Afryce (+138), gdzie można dostrzec pewną przyszłość Zakonu. Sytuacja w krajach Europy Wschodniej jest stabilna (+32). Natomiast wyraźny jest spadek w obu Amerykach, a zwłaszcza w Europie Zachodniej. Podsumowując, obecnie kapucyni włoscy są nadal największą grupą z 1855 braćmi, a następnie bracia z Indii z liczbą 1792.

Zakon posiada na świecie wielu biskupów. Piętnastu z nich, z całego świata, zostało mianowanych w ciągu ostatnich sześciu lat. Siedemnastu opuściło swoje stanowisko osiągnąwszy wiek emerytalny . Dwunastu natomiast zmarło.

W ciągu ostatnich sześciu lat niektórzy nasi współbracia zostali beatyfikowani lub kanonizowani. Pamiętamy o nich: Bł. Tommaso z Olera (2013), Błogosławieni Andrea Palazuelo i 32 towarzyszy męczenników (2013), Błogosławieni Federico z Berga i 36 towarzyszy męczenników (2015), Bł. Arsenio z Trigolo (2017), Św. Angelo d'Acri (2017) i Bł. Solanus Casey (2017).

W obszernym sprawozdaniu Minister poruszył wiele innych kwestii, takich jak: zarządzanie i animacja Zakonu, Kuria Generalna, instytucje kulturalne, domy zależne od Ministra generalnego i wreszcie rozwój Rodziny Franciszkańskiej.

Trzeciego dnia Kapituły ekonom generalny br. Alejandro José Nuñes Ennabe przedstawił sprawozdanie ekonomiczne. Na początku przypomniał, że ekonomia Zakonu musi charakteryzować się przejrzystością i współodpowiedzialnością wszystkich braci w zarządzaniu dobrami Zakonu. Za pomocą wykresów i tabel bardzo jasno wyjaśnił aktualną sytuację ekonomiczną Zakonu. Na koniec gorące oklaski kapitulnych podkreśliły kompetencje sprawozdania i aprobatę pracy.

Tego same dnia przewodniczył Eucharystii Arcybiskup José Rodriguez Carballo, sekretarz Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. W homilii, zainspirowanej dwoma czytaniami męczeństwa św. Jana Chrzciciela, podkreślił trójnom: prawdę, proroctwo i nadzieję. Prawda, którą Jan zawsze głosił w swoim przepowiadaniu, bez względu na ludzi, odważnie, zwłaszcza w okolicznościach, które zdeterminowały jego męczeństwo z rąk Heroda. Proroctwo, które prekursor świadczył, jeszcze przed słowem, własnym życiem, a nie ideologiczną gadaniną. Nadzieja, która musi zawsze towarzyszyć głoszeniu Ewangelii Jezusa, która jest Ewangelią radości, bez bycia przytłoczonym pesymizmem czy fatalistycznym realizmem. Prawda, proroctwo i nadzieja, które muszą również towarzyszyć pracy Kapituły, pozwalając się prowadzić w sposób posłuszny i pewny przez Ducha.

Dwa dni później przybył, aby powitać i przewodniczyć Eucharystii Prefekt Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, kardynał João Braz de Aviz. „Życie konsekrowane w Kościele - rozpoczął mówca - ma bardzo ważne miejsce. Bóg pozwolił Duchowi Świętemu przemawiać do Kościoła także poprzez wielość charyzmatów. I ta droga w życiu Kościoła nigdy się nie skończy. Charyzmat nie pochodzi od ludzi, ale od Boga. To Bóg wie, jak długo musi przebywać w swoim kościele. Charyzmat franciszkański, zamiast zanikać, wzrasta i mnoży się w innych charyzmatach. To wielki dar dla Kościoła”.

Po wyborze nowego Ministra (3 września) i jego Rady (6 września) odbyła się pielgrzymka do Asyżu, gdzie przed grobem Serafickiego Ojca Kapituła modliła się i dziękowała, że jego światło będzie nadal oświetlać i prowadzić Zakon.

14 września kapitulni udali się na spotkanie z papieżem Franciszkiem. Odchodzący Minister generalny br. Mauro Jöhri przedstawił papieżowi swojego następcę br. Roberto Genuin, który wygłosił krótkie pozdrowienie do Ojca Świętego, na które papież Franciszek odpowiedział  spontanicznym przemówieniem. Przypomniał, że bracia kapucyni zawsze byli braćmi ludu, bliskimi ludziom w ich codziennych zmaganiach, do których zawsze powinni podchodzić z prostotą; muszą być blisko ubogich i cierpiących jak Ojciec Krzysztof z powieści „Narzeczeni”, jak kapucyni, których spotkał niedawno w Dublinie w Irlandii; muszą być apostołami konfesjonału, pojednania; muszą być ludźmi modlitwy, modlitwy prostej i radosnej; w końcu muszą stać się budowniczymi pokoju pomiędzy ludźmi. Kończąc dał swoje apostolskie błogosławieństwo i powitał każdego brata z osobna. Słowa Papieża stanowią przesłanie powieżone Kościołowi i uczestnikom Kapituły.

Praca Kapituły zakończyła się wieczorem 15 września, w dniu, w którym liturgia z dnia obchodziła wspomnienie Matki Bożej Bolesnej: antycypacja w porównaniu z zaplanowanym kalendarzem (Kapituła miała się zakończyć 16 września) ze względu na szybkość, z jaką pracowała ta Kapituła, głównie dzięki zastosowaniu tabletu podczas głosowań. Poranek ostatniego dnia w całości był poświęcony głosowaniu nad tekstami przygotowanymi przez komisje. Po wystąpieniach sekretarzy cetusów, którzy w podsumowaniu przedstawili to, co zostało powiedziane wcześniej w grupach, prace przeszły do prezentacji tekstów niektórych wniosków, które miały być poddane pod głosowanie Zgromadzenia. Wnioski dotyczyły zmian w Statucie Kurii generalnej, współpracy braterskiej i solidarności między okręgami. Wszystkie zatwierdzone większością głosów.

Ostatnim aktem Kapituły była koncelebracja eucharystyczna, której przewodniczył Minister generalny br. Roberto Genuin, w koncelebrie wszystkich członków Rady Generalnej. Celebracja odbywała się w kilku językach: animacja pieśniami z różnych środowisk: brazylijskiego, francuskiego, kiswahili, indonezyjskiego, hiszpańskiego, itd. W homilii Minister poczynił kilka refleksji rozpoczynając od przywołania tytułu pamiętnego listu napisanego przez jego poprzednika: „Rozpalić płomień charyzmatu” wezwał, także wstawiennictwo Maryi Panny nad całym Zakonem. Po homilii wszyscy kapitulni zostali zaproszeni do odnowienia profesji, powtarzając we własnym języku swoje zobowiązanie do przestrzegania ślubów posłuszeństwa, ubóstwa i czystości. Na zakończenie uroczystości śpiewano Te Deum jako dziękczynienie Panu za wsparcie Jego Łaski, otrzymane w trakcie pracy Kapituły. Ad maiorem Dei gloriam.

Br. Tarcisio Mascia OFMCap

Ostatnio zmieniany: sobota, 06 październik 2018 22:09