Bracia Kapucyni w Wietnamie

Dwaj pierwsi  bracia z Indonezji, z Prowincji Medan, przybyli do Wietnamu 6 marca 2009 roku.  Przez ponad rok mieszkali jako goście w domu Braci Mniejszych (Obecnie mają oni prowincję z ponad 250. profesami wieczystymi i ponad stu ponowicjuszami). Wynajęli później dom, ale musieli z różnych powodów kilkakrotnie zmieniać miejsce pobytu. W ubiegłym roku zakupiono pierwszy dom Zakonu w tym kraju. Obecność braci kapucynów umacnia więc korzenie. 

Już od 2016 roku bracia przyjmują młodych ludzi do formację do naszego życia. Pierwsze etapy,  aspiranturę i postulat, odbywają w Wietnamie, a następnie wyjeżdżają do macierzystej prowincji, do nowicjatu, ponowicjatu oraz na studia filozoficzne i teologiczne. W 2023 r. wietnamski brat kapucyn, pierwszy owoc tej misji, złożył śluby wieczyste. Oprócz niego jest 22. ponowicjuszy, jeden postulant i jeden aspirant. Ci ostatni nadal przebywają w Wietnamie. W perspektywie rysuje się  zgromadzenie dużej grupy profesów wieczystych w nadchodzących latach. Marzeniem jest stworzenie odpowiednich warunków, pozyskanie domów i przygotowanie wystarczającej liczby formatorów, aby jak najszybciej prowadzić całą formację w Wietnamie.    

Od początku istnienia misji w Wietnamie, z prowincji Medan wysłano sześciu braci, z których trzech tworzy obecną wspólnotę. Podejmują oni wielki wysiłek, aby nauczyć się języka wietnamskiego, który ze względu na swoją specyfikę i dźwięki jest bardzo trudny dla wszystkich cudzoziemców. Ponadto, jako obcokrajowcy, nie mogą prowadzić publicznej działalności duszpasterskiej: tylko raz w tygodniu zanoszą Komunię świętą chorym, a wraz z miejscowymi braćmi pomagają w kuchni dla ubogich. Nie mogą nosić habitu zakonnego poza domem, z czym miejscowi zakonnicy nie mają problemu. Ograniczenia działalności zewnętrznej sprawiają, że nasi bracia prowadzą bardzo intensywne życie we wspólnocie, wykonując wszystkie posługi domowe, a także prowadząc dobrze uporządkowane i prawdziwie głębokie życie modlitwy. Niektóre z tych aktywności podejmują wspólnie z Siostrami Kapucynkami Świętej Rodziny, które mieszkają w pobliżu naszego domu. 

 Módlmy się do Pana, aby nadal błogosławił naszej kapucyńskiej obecności w Wietnamie, niech wzrasta w przekazywaniu naszych wartości i zakorzenia się w tej błogosławionej i żyznej ziemi, która dała Kościołowi tak wielu męczenników, a dziś nadal rodzi licznych misjonarzy.           

Nie powinniśmy też zapominać, że mamy braci Wietnamczyków, którzy wstąpili do Zakonu w krajach, do których wcześniej wyemigrowali.